Kolefnisbinding

Ef gróðursetning í nytjaskóga væri fjórfölduð á Íslandi yrði árleg binding íslenskra skóga um ein milljón tonna af CO2 um miðja öldina. Samt yrðu ræktaðir skógar ekki nema á einu til tveimur prósentum landsins. Skógræktin skapar vinnu í sveitum, breytir veðurfari til hins betra, eykur grósku í nálægu landi, jafnar vatnsbúskap og kemur í veg fyrir rof og tap næringarefna og jarðvegs. Til verður verðmæt auðlind. Af hverju spýtum við ekki í lófana?

Með því að fjórfalda árlega gróðursetningu í nytjaskógum Íslands stuðlum við að aukinni kolefnisbindingu. Skógur bindur ekki bara kolefni, skógrækt er byggðarmál. Skógrækt skapar störf í byggðum landsins bæði bein og afleidd. Með því að fjórfalda gróðursetningu þá skapast tækifæri fyrir atvinnu uppbyggingu í tengslum við skógrækt auk þess að byggja upp auðlind sem að kemur til með skapa miklar tekjur í framtíðinni. Nýting afurða skóganna er komin af stað og á bara eftir að aukast með tímanum

Ísland ætti að stefna að því að verða sjálfu sér nægt um timbur. Vaxandi áhugi er á því að nota timbur og timburafurðir í í byggingar. Timbur getur leyst af hólmi steinsteypu og stál í húsbyggingum, einnig háhýsum. Með því að nota timbur í húsbyggingar binst kolefnið meðan húsin standa og þegar þau eru rifin má nýta timbrið aftur eða sem orkugjafa. Aftur á móti er gríðarleg losun fólgin í því að nota steinsteypu og stál í húsbyggingar.